Աղյուսե ապակու միջով նայելիս,
զգում եմ ներկա ստացած բացակադ`
անտեր մնացած տեղդ,
անտեղ մնացած ինձ։
Ծխախոտի ծխից պոկված քեզ,
ծխախոտի ծխին կպած կատվիս:
Լուսամուտից հեռացած քեզ,
պատուհանին մոտեցող ինձ,
առանց քեզ, բայց ինքս իմ հետ:
Շշուկով կմկմում եմ անունդ,
գոռալով ժպտում եմ ինձ:
Կարդում եմ նամակդ, ու վերջ…
Տեսնում եմ հայելին ու վերջ…
